7 Eylül 2010 Salı

MİNİ FOTOROMAN

Merhabalar.Daha küçücük iki köpüşken İz teyzemiz bizleri "ailemizin yeni fertleri diye "tanıtmıştı blogundan sizlere...Sonra pek bizi yazmadı buralarda...Aradan biraz zaman geçti.E haliyle büyüdük.Evdekilerin sevgi arsızları olduk.Ares ve Kartanesi olarak bir sürü film çevirdik naneler yedik havuzlara düştük v.s...Kendimizi sevdirmek için her türlü şaklabanlıklarla ilgiyi her daim üzerimize çekmeye çalıştık.Hele ben az mı o demir parmaklıklara kafamı sokup sıkışıp kaldım ?Veteriner amcam az mı koştu yardımımıza?Gün geldi ,oyunlar oynadığım bu yakışıklı sırım gibi delikanlıya gönlüm kaydı.Aşkımızın doruğundayken olaylar gelişti...Gel zaman git zaman kalbimde uçuşan kelebekler karnımda uçuşmaya başladı.Ve bir gün kalktığımda karnımdaki minikler gözlerini dünyaya açtılar.Yedi tane kendinden titreşimli yavrum artık patilerimin altındaydı işte..
Artık kulübemin kadını,çocuklarımın anası olarak mazbut bir hayata adım attım.Sirk köpekleri gibi zıplamalar,dört patiyi birden havada birbirine vurmalar bitti.

Bu görevi aslında çok efendi ağır başlı olan eşim Ares aldı istemedende olsa.Çünkü doğam gereği yavularımızın yanına şimdilik onu sokmuyorum.Bana da elleşemiyor.Yaklaştığında hemen dişlerimi gösterip hırlıyorum.O da sevgi arsızı gibi kulübenin dışında ilgiyi kendine çekmeye çalışıyor.

Sırnaşıyor,hayatında yapmadığı oyunlarla ilgiyi yavrularımdan kendine çekmeye uğraşıyor.



Olsun işe yarıyor bu oyunları.Yavrularım rahat rahat uyuyorlar koynumda .Ailemin fertleri ve misafirleri yavrularımı yakından görmek ve eline almak istediğinde Ares'imin yiğidimin bu numaraları rahatlatıyor bizi



Baksanıza nasılda fosur fosur uyuyor miniğim?



Ben de rahat rahat lohusalığıma devam edip bıcırıklarımı kokluyorum.Her biri o kadar güzel ki görenler hayran oluyorlar.



Biraz açıkta kalan olduğunda,onu çenemle biraz canını acıtarak da olsa güvenli bölgeye alıyorum.

Ne kadar bir arada kalırız bilmiyorum.Ama son ana kadar yavrularıma doyayım istiyorum.
Bu konuyu düşünmemeye çalışsamda gözlerim dalıp gidiyor arada bir uzaklara...

Al işte bizim hınzır başladı yine numaralarına...


Bidirikleri kıskandı ya ...
Uyuma numarası yapıp

Gıdısından sevdiriyor...
Mest oluyor...
Sonra o siyah sürmeli gözleriyle çapkın çapkın bakıyor.

Şimdilik bizden haberler bu kadar.İz teyzemiz tembellik etmezse yavrularımın maceralarını da anlatır artık sizlere...
Sevgiyle...

2 yorum:

  1. Oy oyyy..
    Şahane bir fotoroman olmuş cidden...
    İlk fotodaki o maviş gözlünün haşin suratına bayıldım :)))
    Onu benim için bir öp ablası, lütfen :)
    Bayramını kutluyorum bu arada...
    Sevgiyle....

    YanıtlaSil
  2. Öpmek ne kelime yedim bitirdim :))

    Senin de kutlu olsun canım.Biraz geç oldu ama son ütücü olmanın hakkını vermek lazım :))

    Sevgiler.

    YanıtlaSil

Sen Yazmazsan,Ben yazmazsam nasıl çıkar bu postlar aydınlığa ...