9 Eylül 2009 Çarşamba

SEL

Yağmuru her zaman sevmişimdir. Eğer işte ya da evdeysem,hemen balkona çıkar,elime aldığım sıcacık nescafemi yudumlarken seyretmeyi ve havaya karışan o kokuyu içime çekmeye bayılırım, çocukluğumda öğrendiğim tekerlemeyi söyleyerek ..

Ya da hafta sonunda eve gelirken yağmura yakalandıysam,şemsiyesiz yürümek oluşan su birikintilerine çocuklar gibi şap şup girerek saçlarımdan damlalar akarken ,sırılsıklam eve gelmeyi severim.Nasılsa eve gidiyorum.Ve az sonra ıslak giysilerden kurtulucam.Bu hafta içinde yağmura yakalandığımda yapamayacağım bir şey.O yüzden tadını çıkarırım.


Sabah ,işe giderken tem otoyolunun olması gereken yerde bir dere vardı.Üzerinde bidonlar ve ne olduğunu anlayamadığım koca koca şeyler yüzüyordu.Sabah sabah afyonum patlamamış bir halde dondum kaldım.Ne olduğunu anlamaya çalıştım.Ben her zamankinin aksine temi değil, E-5 karayolunu kullanıyordum bugün ,ama benim gibi şanslı olmayanları ve yaşanan felaketi görünce çok üzüldüm.Hepsine Allah'tan rahmet diliyorum ,Allah sevdiklerine sabır versin .

Arap kızı artık gözü yaşlı , camdan kederle bakıyor...