Üçüncü kattaki ofisin,balkonuna çıkıyorum içerideki puslu havadan uzaklaşmak için ...
Göz hizamdaki ağaç dallarında,uçuşan kelebekler görüyorum.
Bir tanesi resimdeki gibi,yaprağın üzerine yapışmış adeta...
Her esen rüzgarda şimdi uçucak diye bekliyorum.Beni yanıltıyor
Kelebekler yüzümü aydınlatıyor.Bu kadar güzel narin,bir canlıyı bu kaosun içinde görmek sevindiriyor beni.
Şehrin merkezinde ,birkaç ağaçtan oluşan bahçenin içindeymişçesine üçüncü kattan elimi uzatıyorum onlara.
Hızlı ölür kelebekler,umut mudur son ölen? deyişi geliyor yine aklıma...
anımsıyorum da geçen senelerde de bir kelebek seni takip etmişti değil mi?
YanıtlaSilEfsa'cım yok kelebek beni takip etmemişti.şehrin,göbeğinde,gürültünün,patırtının o iğrenç trafiğin içinde,insan selinin arasında önüm sıra kırlarda,bayırlarda uçar gibi sakin sakin uçuyordu.
YanıtlaSilMuhtelen o rahmetlinin akrabaları beni ziyarete geldiler bugün :)
Sevgiler :)
Aaa evet, valla çok vefalı çıktılar desene :)
YanıtlaSilEvet evet,Efsa teyzesi elimi öpmeye gelmişler :))
YanıtlaSilBu arada o postu bu posta bağlamayı bilmiyorum desem ..
YanıtlaSilNasıl oluyor da oluyor?yol yordam istesem :)
önce soru: daha önce de kelebekler ziyaret etmişti gibi, konuyla ilgili bi cumle kur, yada bi kelime yaz ne bilim, sonra o kelimeyi seç, linke tıkla , diğer konunun url sini yapıştır. Konu içinde link vermiş olursun.
YanıtlaSilkaptan kelebekler geldi aklıma, çocukken pek koşardık peşlerinden.
Ne kadar ilginç..
YanıtlaSilYerinde olsaydım ben de aynı duygulara kapılırdım.
Kelebeklerin kendileri gibi ömürleri de narin ve 1 günlükmüş, ne acı...
Sevgiler İzciğim..
Zeugma'cım ben onları onlarda beni seviyor :))
YanıtlaSilAma daha uzun yaşayan cinsler var içlerinde.
Sevgiler bizden efendim :)