8 Şubat 2009 Pazar

Özledim...






-Lisedeyken ,sınıfça gittiğimiz basketbol maçlarında deli gibi tezahurat yapmayı özledim.


-Samsun'dayken ,arkadaşlarımla okul çıkışı kuğu pastanesine gidip, kuğu şeklindeki pastadan boynundan başlayarak yemeyi ve ağzımda dağılan çikolata sosunu özledim.


-Onunla ,buluştuğumda ,şarap-badem-kaşar peyniri eşliğinde saatlerce sıkılmadan yaptığımız sohbetleri özledim.


-Sabahları yiğenlerimin ani baskınları ve öpücük bombardımanlarıyla gözümü açmayı özledim.Her birinin yanıma yatmak için bir diğerini iterken hep birlikte yataktan düşmemizi özledim.


-Yurtdışı tatillerini, herkeslerden ayrı saatlerce sokaklarda dolaşmayı,tek başıma yeni yerler keşfetmeyi,yollarda kaybolup sonra güzel bir sokak kahvesinde kahvenin yanında hiç denemediğim değişik bir tatlı yemeyi özledim.


-Bayram sabahlarında bütün ailemle birlikte şen şakrak yenen kahvaltı sofralarını özledim.


-En yakın dostlarımın,beni düşünerek küçük süprizler yapmalarını özledim.


-İş yerinde, kendimi kaptırmışken messengerdan gelen o kocaman öpücük efektini ve yollayanını özledim.


-Kazım Koyuncu'yu özledim.


-İlkbaharı özledim.baharda ağaç polenlerinin uçuşmasını,etrafımda rengarenk giyinen insanları özledim.


-Apartmandaki komşularımızın ne olursa olsun pişirdikleri şeylerden bize ikramlarını ,"gelen tabak boş gönderilmez "diyen koltuğunda oturan küçük anneanneyi özledim.


-Köye gittiğimde ,süt fındık yemeyi seven bana fındık bahçelerine dadanan süne zararlısı muamalesi yapan dedemi özledim.


-En sevdiklerimle,hummalı programlar yapıp tatile gitmeyi özledim.


-Sabah evden arkadaşlarla kahve içmek için çıkarken,fikir değiştirip günü birlik seyahatler yapmayı özledim.


-Arabayla ,tek başıma uzun yola çıkmayı özledim.


-Yolculuklarda,gideceğim yere varmayı özledim.


-Havaalanında beni karşılamaya gelmesini özledim.


-Benim için yazılmış şiiri okumayı özledim.


-Üzerimdekilere değil ,söylediklerime değer veren insanları özledim.


-Yeşil erik ağacının en tepesine çıkıp cebimdeki tuz eşliğinde yemeyi özledim.


-Olimpos'ta yüzmeyi özledim.


- Olimpos'ta geceleyin kumsalda yıldızların altında ıpodumdan müzik dinlemeyi özledim.


-Foça'da kulaç attıkça kaçışan ,hareketsiz kaldığımda yaklaşan balıklarla yüzmeyi özledim.


- Etrafımda iyi niyetli insanlar görmeyi özledim.


-Yüzü gülen insanlar görmeyi özledim.


-Güzel bir şiir dinletisine onla gitmeyi özledim.


-Yazın gidilen piknikleri özledim.


-Karpuz kesilirken ,el çabukluğuyla karpuzun göbeğine yaptığım kapkaçları özledim.


-Karın içinde ,yuvarlanmayı ,kartopu savaşını,kardan denizkızı yapmayı özledim.


-Yokuşun başına çıkıp çocuklarla birlikte naylon poşetlerle sitenin ortasında kaymayı özledim.


-Tatil dönüşü böğürtlen için ,yol kenarlarında durup yanımdakilerin söylenmelerine kulak asmadan dikenlerin arasından böğürtlen toplamayı özledim.En aradakileri almak için ellerim dikenden çizilirken ,toplayabildiğim en güzel böğürtlenleri yemeyi özledim.


-Yol üstündeki köylerden geçerken ,yol kenarında bişeyler satan yaşlı teyzelerden-amcalardan birşeyler almayı ve onlarla sohbet etmeyi özledim.


-Güzel bir akşam yemeğinden sonra ,eve dönerken radyodan şarkı falı tutmayı ,sevdiğim bir şarkı denk geldiğinde bağıra bağıra şarkı söylemeyi özledim.


-Yol boyunca telefonuma gelen mesajları özledim.


-Yazın,dışarıda yapılan kahvaltıları özledim.Habersiz pazar kahvaltılarına baskın yaptığım arkadaşlarımı özledim.


-En çok,telefonumun ilk tuşuna kayıtlı "babacım "ı aradığımda "efendim kızım " diyen sesini kokusunu varlığını özledim...

24 yorum:

  1. Yazını okurken bir an bunu benmi yazdım yoksa dedim :) O kadar benzer şeyler varki aynı anda özlemiş olduğumuz...Yazında beni alıp olmak istediğim çok yere götürdüğün için teşekkür ederim...

    YanıtlaSil
  2. En sonuncusuna geldiğimde içim burkuldu..
    Ve hemen altındaki etiket;
    İLİKLERİME KADAR ÖZLEDİM..

    Uff..Ne yaptın İzciğim böyle..Mahvoldum :(

    ''Özlenenler Silsilesi..''

    İçinde ''O'' çokça geçiyor ;( Ve en çok özlenenlerin başını çekmiş..
    Benim de özlediğim ne çok şey var, çoğu da seninkine benziyor.

    Umarım ve dilerim ki bu özlemlerinin çoğu en kısa zamanda gerçek olur ve doya doya hasret giderirsin..
    Sevgilerimle..

    YanıtlaSil
  3. Curly,hislerine tercüman olmuşum ne güzel .Ben teşekkür ederim :)

    Zeugma'cım, güzel dileklerin için teşekkür ederim.Aynısını ve daha fazlasını hepimiz için diliyorum.

    Listemiz hep kısa olur umarım.

    YanıtlaSil
  4. Nereye gitsek ayrıldığımız yerde yeni yeni özlemler türüyor...

    maksimum 2 hafta arayla özlemlerimi dindiriyorum... babamın gidişinin ardından 8 Kasım 2004 tam tamına 4 yıl 3 ay geçti ve sonunda ağlattın beni...

    ondan fazla özlem duyduğum birşey yok, ki bu özlemi dindirebileceğim eş değer birşey de... :(

    kayıplardan geriye kalan tüm özlemlerin geçici olmasını diliyorum herkes için..

    YanıtlaSil
  5. özlemlerde ortakmış hepsinin ortak noktası sevgi, emek.. baban için üzüldüm canım , inan seni çok iyi anlıyorum...

    YanıtlaSil
  6. Nakhar,yolumuzda yürürken bize yetişemeyenler geride bıraktıklarımız ve özlem duyduklarımız oluyor maalesef.

    Ama kaybettiklerimize duyduğumuz özlemin yeri hiç bir şekilde dolmuyor.

    Benimde yaram kabuk bağladı sanıyorum 9 yıldır.Ama ne zaman bir ölüm haberi duysam sanki benimkiymişçesine tekrardan kanamaya başlıyor.

    Seni üzdüğüme üzüldüm :((

    Allah ,hepsine rahmet eylesin. Sevgi ve öpücüklerimizi iletsin .

    YanıtlaSil
  7. Gofretcim,evet hepimiz ortak paydada buluşuyoruz.Sevinçlerde ,özlemler de,maalesef ölümlerde..

    Dileğim ve dualarım ablan içinde gitsin :(

    YanıtlaSil
  8. BABAMA SORACAĞIM MERAK ETTİĞİM ÇOK ŞEY VAR. VAR AMA HEP ERTELİYORUM. SANKİ SORARSAM ONU KAYBETMEYE BU KADAR YAKLAŞMIŞIM GİBİ HİSSEDİYORUM.

    YanıtlaSil
  9. Muhteşem bir yazı, hepsine teker teker katılmakla beraber, ben de en çok yurtdışında sokaklarda kaybolmayı özledim, sanırım ender mutlu olduğum zamanlardı.
    Sanırım herkesin dediği gibi, biz hepimiz ikizmiyiz neyiz (ikiz kelimesi uymuyor idare ediverin).
    Olymposa 3 yazdır gidemiyorum, gene gitmek istiyorum ama bekar! Eskiden olduğu gibi, yunan arkadaşımla gidip kafa dinlemeyi özlüyorum.
    Kısaca senin özlediğin herşeyi ben de çok özlüyorum.

    YanıtlaSil
  10. Efsa,sana tavsiyem hiçbirşey erteleme.Ne babanla ne de diğer sevdiğin değer verdiğin insanlarla ilgili.Sonrasında kendini çok suçluyorsun.

    Ben evin tekne kazıntısı olarak babamla,çok yakındım herşeyimi paylaşırdım ama yinede keşke şunu da yapsaydım diye kendimi çok sorguladım.

    Eşiğin öbür tarafına geçmeden önce yapmak istediğiniz hiç birşeyi ertelemeyin.

    YanıtlaSil
  11. bişi unutmuşum , yazmadan edemicem,
    Zeki Müren ve barış Mançoyu da çok özledim.

    YanıtlaSil
  12. Uykusuz,özlediklerimiz çok extrem şeyler olmadığı için belki hepimiz kendimizden birşeyler bulmadık.

    Misal,ben bunggy jumping yapmayı ya da dağ paraşütü yapmayı özledim deseydim ,ben de diyen olmazdı herhalde :))

    Sağlımız yerindeyken,imkanlarımız elverdiğince listemizdekileri ertelememek lazım.

    Bazen bakıyorumda dolap beygiri gibi bir hal almışım.Arada silkinip kendime geldiğim zamanlarda alışveriş listesi gibi özlem listem oluyor maalesef :(

    YanıtlaSil
  13. Bak ben de Cem Karaca'yı unutmuşum :(

    YanıtlaSil
  14. sadece bu gerçekle yüzleşmeye hazır değilim, onu kaybedebilirim düşüncesi ağır, aksak...

    YanıtlaSil
  15. Senin için doğru olanı sen daha iyi bilirsin.Umarım ,istediğin cevapları alırsın sorduğunda :)

    YanıtlaSil
  16. özlenilen şeyler bazen ne kadar aynı olabiliyor diymi dymi.

    YanıtlaSil
  17. Özlemler yıllar geçtikçe çoğalıyormu ne?
    Özlemlerinizi yaşamanız dileğimle...

    YanıtlaSil
  18. Ufuk çizgisi, dileğin dileğimdir hepimiz için :)

    YanıtlaSil
  19. Gözyaşları içinde okudum.Sizi içimde hissettim. "insan olmak" böyle bir şey işte.Duygular yoğunlaştıkça onları anlatmak güçleşiyor. Ben de öyle bir haldeyim şimdi. Umarım hep mutlu olursunuz.

    YanıtlaSil
  20. Sv.Asuman Hanım ,umarım hepimiz mutlu oluruz :)

    YanıtlaSil

Sen Yazmazsan,Ben yazmazsam nasıl çıkar bu postlar aydınlığa ...