Blogumun şifresini kaybettim.Çok bomba yazacaklarım vardı hepsi silindi gitti.Valla bu bahane değil en gerçeğinden yaşadığım teknoloji özürlülüklerimden bir tanesi ...
Yazdıklarıma bakınca ilk bloga yazan ruh halimi bulamadım kendimde...Ne çok şey değişti hayatımızda,sanki şu son bir kaç sene içerisinde birden bire büyümüşüz...
Ziplemiş gibi hayatlarımız öyle sıkıştırılmış ki açılınca günler almadı haftalar almadı yıllar doldu taştı.
Eski okuluma yıllar sonra ziyaret etmek gibi geldi bloguma girince...Bir duygusallık,bir hüzün çöktü sanki üzerime...
Yazdıklarımı okuyunca "Heytt be neler yaşamışım da unutmuşum,iyi ki yazmışım "dedim.Şimdi ısrarla hala yazan arkadaşlarımı ziyaret edicem.Burasının kapısı biraz açık kalsın ,havalansın.Şifreyi de boynuma yazıp bağladım zaten.
Sevgiler :)
İz.
