Küçük bir kızken en çok korktuğum şey; gece yarısı herkes uyurken, birden bire uyanıvermekti.Rüya görmeden ,bir ses duymadan ,çişim gelmeden öylesine uyanıvermek.Görünmez bir el kabloyu prizden çeker, bağlantı kopar ve ben uyanırdım sanki.
Ev ahalisinin horuldamalarını duydukça benim uykum iyice açılır, her çıtırtıda korkudan titreyerek,kafamı yorganın içine sokar ,tar-top olurdum.Yorganın altında kendimi güvende hissetsemde bi süre sonra bunalır ,etrafı merak eder, minicik aralıktan etrafı gözlemeye ve dinlemeye çalışırdım.O göz aralığından ,bahçedeki ağaçların duvara vuran gölgelerini, rüzgarla hareket ettikçe türlü şekillere girdiklerini görürdüm.Korkudan o minicik deliğide kapatır, yorganın altında korkudan kuş gibi çarpan kalbimin sesinden bile korkarak ne yapacağımı düşünürdüm.Odanın içersinde olduğuna inandığım o şeylere duyurmadan sesimi anne-babama ulaştırmalıydım. Yorganın altından mırıldanır gibi bir "anne.." sesi çıkardı önce .Sonra "annee.." sonra biraz bekler odayı dinlerdim.Anne -babamın uyanmadığını anlar bir daha seslenirdim."Annee" sesimin çıkmadığını anlar ,yorganı biraz aralar,tekrar bağırırdım "ANNE !" yine sessizlik,sonra bir kez daha "ANNNEEEE !!! " sonra tüm gücümle "ANNNNNEEEEE !!!!!!!!!" Bir anda ev hareketlenir.Annemlerin odasının kapısı açılır,uyku sersemi koridorda bana doğru gelen terlik sesi duyulur, odamın ışığı açılır, duvardaki kötü şeyler gider yorganın altından terden ıpıslak olmuş ,yarı ağlamaklı ,gözleri animeler gibi pörtlemiş olan ben çıkardım.Annem beni kucağına alır ,sakinleştirmeye çalışır.Tamam geçti kötü bir rüyaydı der.İkna olmam uyumamı söyler "Hayır sen de benle yat" derim ağlamaklı.Işığı kapatır benle birlikte yatağıma sığışır bir şeyler söyleyerek beni uyutur....
Dün gece Stephen King'in romanlarından kopup gelen bir kabusla uykudan uyandım.Rüyanın etkisiyle korkudan titreyerek ,yıllar öncesinde olduğu gibi yorganın içine saklandım.Minicik aralıkdan "ANNEEE !! " diye bağırmaya hazırlandım.Nöronlar kendine geldikçe 4 yaşında olmadığımı ve kötüsü evde olmadığımı hatırladım.Yatağın içinde doğrulup ışığı yaktım.Bir süre etrafıma bakındım.Baş ucumda ki su bardağını kafama dikip bitirdim.Saate baktım.Saat sabahın 4 ü. Yıllar önce 4 yaşındaki o küçük kızın korkularını hatırladım.Yorgana sarılıp ,annemin yaptığı gibi uyumam için söylediği şeyleri mırıldandım....
Uyuyamadım...
